بررسی تأثیر حاد فعالیت کششی پویا و ایستا بر قدرت، استقامت و توان عضلانی بالا تنه و پایین تنه

نتایج بررسی ها در مورد تأثیر حاد حرکات کششی پویا و کشش ایستا در عملکرد بیشینه عضلانی بالا تنه و پایین تنه کاملاً روشن نیست. به طوری که برخی پیشنهاد می کنند که حرکات کششی پویا نسبت به کشش ایستا تأثیر بهتری بر عملکرد بیشینه دارد، اما در مقابل، برخی محققان یافتند که تفاوتی بین کشش پویا و کشش ایستا وجود ندارد. بر این اساس، هدف از این پژوهش مقایسه تأثیر حاد حرکات کششی پویا و ایستا بر قدرت، استقامت و توان عضلانی بالا تنه و پایین تنه بود. به همین منظور، 12 آزمودنی مرد دانشگاهی غیر ورزشکار با (میانگین سن 06/4 ± 17/23 سال، قد 55/5 ± 17/175 سانتی متر، وزن26/8 ± 33/67 کیلوگرم، چربی بدن 82/1 ± 67/16 درصد و شاخص توده بدنی 13/2 ± 78/21 کیلوگرم بر متر مربع) در سه وضعیت کشش پویا، کشش ایستا و بدون کشش مورد بررسی قرار گرفتند. آزمودنی ها پس از 5 دقیقه دویدن آرام، آزمون های قدرت عضلانی (1rmپرس سینه و پرس پا)، توان عضلانی (پرتاب مدیسنبال و پرش عمودی) و استقامت عضلانی (پرس سینه و پرس پا با 60 درصد از تکرار بیشینه) را در قسمت بالا تنه و پایین تنه بعد از انجام حرکات کششی پویا به مدت (3 ست با 10 تکرار به مدت 10 دقیقه)، حرکات کششی ایستا (3 ست با 25 ثانیه حفظ کشش به مدت 10 دقیقه) و حالت بدون کشش اجرا کردند. کل مدت زمان انجام این پژوهش 3 هفته بود، که در هر هفته یکی از آزمون های قدرت، استقامت و توان عضلانی اندازه گیری شد. در هر هفته 3 جلسه آزمون در دو نوبت صبح و عصر به فاصله استراحتی 48 ساعت بین هر جلسه انجام شد. داده ها با روش آماری anova با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی سیداک با سطح معنی داری 05/0p? مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاضر نشان داد که بین هر دو حالت کشش پویا و کشش ایستا با بدون کشش و بین کشش پویا و ایستا در توان عضلانی بالا تنه اختلاف معنی دار وجود داشت (0/05>p). در حالیکه در پایین تنه بین کشش پویا و بدون کشش و بین کشش پویا با کشش ایستا اختلاف معنی دار وجود داشت (0/05>p) اما بین کشش ایستا و بدون کشش اختلاف معنی دار وجود نداشت. بین هر دو حالت کشش پویا و کشش ایستا با بدون کشش و بین کشش پویا و ایستا در قدرت عضلانی بالا تنه اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0p<). در قسمت پایین تنه بین کشش پویا و بدون کشش اختلاف معنی دار وجود داشت (0/05>p)، ولی بین کشش ایستا و بدون کشش اختلاف معنی دار وجود نداشت. و در نهایت بین حالت کشش پویا و کشش ایستا با بدون کشش و بین کشش پویا و ایستا در استقامت عضلانی بالا تنه و پایین تنه اختلاف معنی دار وجود داشت (0/05>p). بنابراین این پژوهش پیشنهاد می کند که در مجموع استفاده از حرکات کششی قبل از فعالیت موثرتر از حالت بدون کشش است. و همچنین حرکات کششی پویا نسبت به حرکات کششی ایستا تأثیر بهتری بر عملکرد عضلانی بالاتنه و پایین تنه داشت.